فـــنـــوج چه خبر؟

باز هم ماه مهر وبازهم خرید لوازم التحریر دانش اموزان وروند رو به رشد تجملات در خرید لوازم التحریر چشمگیراست.یاد لوازم التحریر دانش آموزان دهه 60و70 بخیر! مداد سوسمار مداد رنگیهای شش تایی یا 12 تایی بدون غل و غش ، و پاک کن جوهری  دو رنگ و گاهی پرچمی،  یک خط کش ساده پلاستیکی که اگر این خط کش از20سانت بیشتر قد می کشید بقیه با حسرت به آن چشم می دوختند!

====

خودکار بیک و دفترهایی با جلدهایی از کاغذ معمولی و گاهی با برگهای کاهی - که حالا پیدا نمی شود -  که روی آن کاغذ کادو می کشیدیم! ومیبردیم کفاشی میدوختیم و البته یک کیف بدون تزئینات  که باید حداقل 2سال را با آن میگذراندیم!

اواسط دوره تحصیلات ما خودکارهفت رنگ نیز اضاف شد که بازهم همه نمی توانستند از آن داشته باشند. از بین تمامی دانش آموزان شاید یک نفر در کلاس، دفتر مرتب تری را که در آن زمان به دفتر لوکس شهرت داشت، در دست داشت.

این ها تمام لوازم التحریر مدرسه ما را تشکیل می داد. شاید تمام لوازم التحریر ما به 2هزارتومن هم نمی رسید اما درحال حاضر لوازم التحریر یک دانش آموز سوم ابتدایی قریب به 80هزارتومن هزینه دارد.

در آستانه ماه مهر و بازگشایی مدارس بوی کاغذ کاهی مشام نسل ما را نوازش می کرد ولی این روزها اگر از مغازه داران سراغ دفترچه با کاغذ کاهی را بگیری، مورد تمسخر واقع می شوی !

ولی امروز یک دانش آموز اینقدر تجملات به خرج میدهد که فکر درس خواندن از سرش نمیگذرد جز فخر فروشی بین دانش آموزان دیگر امروز تشخیص دانش آموز با یه آدم بازاری سخت شده از طرز لباس پوشیدن گرفته تا زرق وبرق موهایشان بردن موبایل به مدرسه حرفهای کوچه بازاری در مدرسه گوش نکردن حرف دبیران وبعضا جلوی معلم ایستادن وخیلی دردهای دیگر براستی مصوب اینهمه عادتهای زشت کیست؟خانواده؟یا بی توجهی معلم ودبیر؟ فقط یه سوال خیلی ذهنمو مشغول کرده با وجود این نصف معلمین شهر وروستاها فنوجی هستن وهمشون فرزند درس خوان دارن چرا بچه هاشونو نمیبرن مدرسه ای که خودشون اونجا تدریس میکنن؟