شبهه اختلاف میان کتیچ و محترم آباد برچیده خواهد شد؟
قبل از طرح صحبت راجع به روستاهای کتیچ و محترم آباد باید گفت مساله اختلاف بین روستاها و شهرهای همجوار در ایران امری طبیعیست که ریشه آن بیشتر در رقابت طرفین برای پیشی گرفتن از یکدیگر در تمامی عرصه ها می باشد.
روستاهای کتیچ و محترم اباد نیز به مانند سایر شهرها و روستاها از این لحاظ دارای اختلاف هستند و این را هر کس حتی یک بار به این دو روستا سفر کرده باشد به وضوح مشاهده و لمس کرده است .
. اما هیچ کس به طور جدی آن را مطرح و ریشه یابی نکرده و درفکر حل مشکل بر نیامده است . البته شایان ذکر است که در سالهای اخیر این اختلافات رو به کاهش بود تا اینکه بحث بخش شدن یکی از این دو روستا مطرح شد و آتش زیر خاکستر باز زبانه های خود را به رخ مردم کشید.تا کار بجایی رسیده است که شایعه شده که مردم محترم آباد به هیچ وجه نمیخوان زیر نظر کتیچ باشن و این خواسته خود راهم به سمع استانداری رساندند
فخر فروشی و تکبرورزیدن در قبال دیگران هیچ گاه کار درستی نبوده است. کتیچ دیروز و امروز را همه محترم آبادی ها ساخته اند وبرعکس. وهمه نقاط این خاک پرافتخار ارزش های خاص خود را دارند. آن هم وقتی در طولانی مدت بررسی شود می بینیم تقریباً هردو روستا در دوره هایی از تاریخ فرازها و فرودهایی داشته اند با این حساب دیگر قطعاً هیچ جایی برای فخر فروشی اهالی یک شهر به شهرهای دیگرباقی نمی ماند این بدان معنا نیست که اگر کتیچ بخش شد مردم محترم اباد بی نقش هستن ویک گوشه افتاده استعداد ذاتی ورشد علم دینی ودنیوی محترم آباد قطعا کمک بسزایی خواهد کرد به کتیچ برای پیشرفت سریع.
آیا ایجاد فضای وحدت ، صلح و همدلی بین دو شهر بهتر از فضای جنگ و کینه توزی نیست؟
! یعنی نیاییم با نگاهی خودخواهانه تنها به صفحاتی از تاریخ شهرمان توجه کنیم که به خیال خودمان افتخارات منحصر به فردی برای ما دارد و هیچ منطقه دیگری ازاین افتخارات برخوردار نیست . این کاری بس ناپسند است. و خدا نکند که چنین رسم نامبارکی بین مردمان هیچ شهری به خصوص شهرهای همسایه که رفت و آمدها و مبادلات و مراودات زیادی با هم دارند ، باب شود درهمه جا افراد خوب و بد و سوژه های مثبت و منفی قابل بزرگنمایی وجود دارند. اما این کار درستی نیست . این بدعتی شوم است که نباید به آن پرداخت
دوستانم وهمشهریانم در خنثی کردن توطئه ها کوتاه کردن دستهای ظاهری سودی ندارد چون آنها ابزاردستند و باید دستهای پنهان را کوتاه کرد.
بزرگواران، همه حرف بنده این است که بیایید برای مدیریت آینده اتفاقات رخ داده برنامه ریزی کنیم. مردم شهر خود را برای شرایط مختلف احتمالی آماده سازیم. آنچه در شرف وقوع است چه به نفع این شهر باشد چه آن شهر، در قد و قواره اتفاقات ناگوار و پشیمان کننده نیست.
راستی در ماجرایی که برخی مردم بی تدبیر رقم میزنند چرا من و شما در برابر هم قرار گیریم؟ چرا ما پریشان خاطر شویم؟ چراحرمت ما شکسته شود؟ شاید یکی از مخاطبان کلام خدا در آیه 46 سوره مبارکه انفال ما باشیم که می فرماید:
... با یکدیگر نزاع مکنید که سست و پریشان خاطر خواهید شد و هیبت و اقتدارتان زایل خواهد گشت و صبر کنید که خدا با صابران است.
یحیی بارانی